Балканиада („Цар Самоил во Скопје за 1,5 милиони евра, а во Софија за 50.000 евра и свети!“)

11.06.2015 Критика

Людмила ЕЛЕНКОВА, „Радио Хеликон“

Всички обществени дебати около паметника на цар Самуил, ни накараха да се обърнем към типичната балканска черта, която съди по формата за съдържанието и дълбае във външните белези, за да получи още по-дълбоки рани, понеже от историята се знае – героичната поза подхранва чувството за саможертва. И така, в търсенето на друга гледна точка отворихме македонската преса.

Предлагаме ви част от статията „Цар Самоил во Скопје за 1,5 милиони евра, а во Софија за 50.000 евра и свети!“, публикувана на „plusinfo.mk”.

„Бурни реакции предизвика веста дека во Бугарија споменикот на цар Самоил чини 50.000 евра, наспроти цената од 1,5 милиони евра што ја платија македонските граѓани за споменик кој сега се преместува од едно на друго место низ плоштадот во Скопје.

Спомениците се изработени од различен материјал и затоа не се споредливи, но сепак останува фактот, дека споменикот во Скопје е со неразумно висока цена.

На социјалните мрежи револтираните граѓани поставуваат слики од споменикот во Бугарија и во Македонија, при што под едниот пишува 50.000 евра, а под другиот 1,5 милиони евра. Граѓаните коментираат: „Има разлика“.

Бугарските уметници, кои пак, многу ја критикуваат старомодноста на споменикот во Софија, „за наша утеха“ порачуваат дека кичот во Скопје е подобар. На Бугарската телевизија, доцент Раина Гаврилова била запрашана за споредба за поставувањето споменици во Софија со „бетонските споменици во Скопје, кои никнуваат како печурки, а меѓу кои е и оној на бугарскиот цар“ за што таа изјавила: „Тие си личат како деца од едно семејство“. И споменикот во Софија беше мета на бројни критики од тоа дека врз него се градат политички поени, па дека не му е местото во триаголникот меѓу базиликата „Св. Софија“, катедралата „Св. Александар Невски“ и зградата на Светиот синод, па се до најострите коментари во врска со очите кои се изработени од полудраги камења и кои вчера ноќта прв пат засветеа! Критичарите остро се спротивставуваа на идејата очите на цар Самоил да светат наспроти неговите ослепени војници, а авторот на делото Александар Хаитов идејата ја бранел со зборовите дека очите што светат го претставуваат внатрешниот оган на цар Самоил и тие светат и за ослепените војници”.

Четем това с усмивка и като повод за размисъл – смешни ставаме не заради начина по който говорим, а че използваме всеки повод да надскочим себе си от две страни на иначе безграничната ни човешка глупост. И според поговорката – вместо да изпишем вежди, пак вадим очи. Послушайте съвестта си влезте в някоя книжарница и потърсете книги за делото на цар Самуил. Ако ще стъпваме върху историята, е добре да помним с кого мерим ръст.

Книги за цар Самуил тук